Dubbel gevoel // Mixed feelings

Van de week deden we een trek die ons een dubbel gevoel bezorgde: we vingen pakweg 30 doornhaaien per kant, meest vrouwtjes. Doornhaaien zijn levendbarend en leggen dus geen eieren maar de jongen ontwikkelen zich in de buik van de moederhaai. 

This week we had some mixed feelings about one of the catches. We caught approx. 30 spurdogs in each of the nets, mostly females. Spurdog is viviparous, so does not lay eggs. The females all carried many young in their bellies. 

De vangst; bovenin de foto zijn de haaien te zien //
The catch; in the upper part of the picture you can see the spurdog

Alle doornhaai-vrouwtjes droegen veel jongen en ook dooierzakken bij zich. Enerzijds willen we graag weten dat er doornhaaien leven in de Noordzee, dat ze zich voortplanten en ook waar dat gebeurt. Anderzijds willen we zeker dit soort beesten waar mogelijk een kans geven om verder te leven. Om de doornhaaien een zo groot mogelijke overlevingskans te geven tilden we ze vanuit de last en maten en wogen ze zo snel mogelijk, waarna we ze weer vrijlieten. Een mooie samenwerking tussen de onderzoekers en bemanning. Zo zag dat er uit.

Of course, we like to know that there is spurdog in the North Sea, and that it is able to reproduce. On the other hand, we try to give especially this type of animals as much chance to continue their life. So, instead of sorting the full catch first, the scientific crew together with the ship's crew carried the spurdogs from the conveyor belt, measured and weighed them, and released them as soon as possible. This is what it looked like.

Yoeri met een doornhaai // Yoeri carrying a spurdog

Michiel, Allard, Jaap en Thomas meten en wegen de haaien //
Michiel, Allard, Jaap and Thomas measure and weigh the spurdog

Doornhaaien in een mand // Spurdog in a basket