Vrijdagse vangsten/Friday catch

De afgelopen week hebben we op verschillende locaties in de Noordzee gevist. Het blijft altijd een verrassing welke soorten we vangen. We bewaarden de meest interessante locatie echter tot het eind van de week:  de Moray Firth (http://en.wikipedia.org/wiki/Moray_Firth). Een bijzondere plek omdat we een groot deel van de dag land in zicht hadden. Dat hadden we sinds maandag niet gezien. Sommigen van ons voelden zich net een ontdekkingsreiziger die terugkeert na een lange reis.

We fished on a variety of locations last week. Every catch is different, but we left the most interesting part of the week to Friday. We went to Moray Firth (http://en.wikipedia.org/wiki/Moray_Firth). It is a special area as we can see Scotland. We hadn’t seen any land since we left Scheveningen on Monday, so for some of us it felt like an explorer returning home after a long trip.

(foto: Hendrik Jan Westerink)

 

We deden zes trekken en vijf ervan bevatten interessante vangsten. Zo vingen we een tong, die in de Noordzee tot ongeveer 54°N regelmatig voorkomt in de vangst maar daarna snel in aantal afneemt, een zonnevis en een vleet, die overigens niet verantwoordelijk is voor de uitdrukking ‘bij de vleet’ (http://www.etymologiebank.nl/trefwoord/vleet1). De zonnevis en vleet vangen we slechts af en toe, en als we ze in de survey tegenkomen dan is dat eigenlijk altijd in de Moray Firth. Naast deze vissoorten vingen we in één trek ook veel Sint Jacobsschelpen.

We carried out six hauls, five of which contained lively animals and some special species. Typical for the area, we caught a single sole (Solea solea), a John Dory (Zeus faber), and a common skate (Dipturus batis), which is not a common species at all anymore. The last two species we rarely catch in our beam trawl survey, and if we do, we always catch the species in the Moray Firth. Sole is one of our target species in the survey, but in the North Sea sole disappears from the catch North of about 54°N. Furthermore, we caught quite some scallops (Pecten maximus).

(foto: Hendrik Jan Westerink)