Biologische rietjes//organic straws

Tijdens de boomkorsurvey zijn er altijd mensen die voor het eerst meegaan en vol verbazing kijken naar alle verschillende beesten die we opvissen. Zoals het rietje. Iedereen die het rietje voor het eerst ziet, denkt dat het zo'n echt plastic doorzichtig rietje is dat aan pakjes drinken zit vastgeplakt. En dat er dan ook nog een wormpje in is gekropen. Dat zou natuurlijk kunnen, want we vissen ook wel plastic op, en daar zitten ook vaak dieren in of op. Maar het rietje (Hyalinoecia tubicola) is echt een dier dat in de Noordzee voorkomt. De worm leeft in een buisje dat op een rietje lijkt. De worm maakt het buisje zelf en hij sleept het rietje achter zich aan over de grond. We hebben geprobeerd of we ermee konden drinken, maar dat was geen succes. Het is dus geen biologisch alternatief hebben gevonden voor  plastic rietjes. 

Rietje//Hyalinoecia tubicola

During the beam-trawl survey, there are always people who come along for the first time and look with amazement at all the different species we catch. Like the 'straw'. Anyone who sees the animal for the first time thinks it is a real plastic transparent straw, like the ones attached to small drink packs. And that a worm has crept into it. That would of course possible, because we also catch plastic, and that often is inhabited by animals. However, the straw is really an animal that lives in the North Sea. Hyalinoecia tubicola is a tube worm that lives in a tube that looks like a straw. The worm creates the tube by itself and  drags the straw behind it on the seabed. We tried whether we could drink with it, but that was not a success, so it is no organic alternative for single-use plastic straws. 

Nog meer gefladder//More fluttering

Toen we vanmorgen aan dek stonden (ongeveer op 54˚NB 001˚OL) zagen we 'iets' rondfladderen. Het was te klein voor een vogel en fladderde te snel. We dachten aan een libelle of een kolibrievlinder, maar we besloten dat het dat ook niet kon zijn. Nadat het beest tegen één van de bemanningsleden was aangevlogen wisten we in elk geval dat het een pijlstaart (nachtvlinder) was. Hij bleef aan boord en dus konden we hem vanmiddag vangen. Het bleek een windepijlstaart te zijn, een trekkende nachtvlinder (zie https://www.vlinderstichting.nl/vlinders/overzicht-vlinders/details-vlinder/windepijlstaart).

This morning (location approx. 54˚N 001˚E), a moth flew over the deck. This afternoon we managed to catch it and were able to identify it to the species level: the convolvulus hawk-moth Agrius concolvuli (see https://en.wikipedia.org/wiki/Agrius_convolvuli).

Vreemde vogels/Birds

Aangezien we de survey in de vogeltrek periode uitvoeren, krijgen we soms bezoekers aan boord. Meestal blijven de vogels op dek, maar soms vliegen ze door de open deur de brug op. Dat zorgt dan voor wat gedoe, want een stuurman moet vooral blijven opletten en niet achter een vogel aan hoeven rennen om deze te vangen. Vandaag hadden we een torenvalk binnen op de brug. Rob ving het beest en Jan maakte de foto's.

As the survey is carried out in the bird migration period, we often have some visitors on board. Mostly, they stay outside, but sometimes they fly through the door of the bridge and flutter around. the officer has to keep an eye on the course and other traffic, so he cannot run around to catch the bird. Today, a kestrel entered the bridge. Rob caught it and Jan took the pictures.

Mogen wij u voorstellen....zeesterren//May we introduce....starfish

'Dieper dan 60 meter is de wereld anders', in elk geval wanneer je met een boomkor vist. Bijna plotsklaps neemt het aantal soorten in een vangst toe. We vangen dan bijvoorbeeld niet twee soorten zeesterren (gewone zeester en kamster), maar vijf, zes of zeven soorten. Dat geldt dan ook voor krabben, heremietkreeften en andere soortgroepen. In deze blog een overzicht van de negen verschillende soorten zeesterren die we de afgelopen weken hebben gevangen. Aangezien her merendeel van de soorten niet in het Nederlandse deel van de Noordzee voorkomt, bestaat er vaak geen Nederlandse naam. In dat geval staat de wetenschappelijke naam hier genoemd.
'When it's deeper than 60 meters, the world changes', for sure when you're beam trawling as we do. The catch composition changes from 'few species in large numbers' to 'many species in low numbers'. For example, the number of starfish species easily turns from 2 (Common starfish and Burrowing starfish) in the eastern North Sea to five, six, or seven species in a catch. That happens to the number of crabs, hermit crabs and other groups of species as well. In the blog an overview of the nine starfish species we've caught until now.

Stichastrella rosea-Kamster-Zeester//Rosy starfish-Burrowing starfish-Common starfish

Op de zandgrond in de oostelijke Noordzee vangen we vooral de zeester (Asterias rubens) en kamster (Astropecten irregularis). Naarmate we daar noordelijker komen zien we zo nu en dan, en zeker ook niet in alle jaren, de zeester Leptasterias muelleri.
In the eastern North Sea we mostly catch Common starfish and Burrowing starfish. As we start fishing more northerly, in some years the Northern seastar appears in the catch.

Marthasterias glacialis-Leptasterias muelleri (boven//upper)-Henricia sanguinolenta

Nog wat noordelijker en ook iets westelijker (dieper) zagen we de grote zeester Marthasterias glacialis. Die vangen we lang niet ieder jaar en het is een spectaculaire soort om te zien met de dikke stekels. Op de noordelijke stations vangen we wel zeer regelmatig Henricia sanguinolenta. Op de foto hierboven staat een paars exemplaar, maar de soort kan ook knaloranje of roodachtig zijn.

Further north and a bit more to the west (and deeper), we caught Marthasterias glacialis. We don't catch that species frequently, and it's impressive due to its size and spines. On the northerly stations we regularly catch Henricia sanguinoleta, on the picture a purple specimen is shown, but its colour can range from orange to purple.

Hippasteria phrygiana//Rigid cushion starfish

Op zeer regelmatige basis vangen we de 'rood met witte stippen' zeester Hippasteria phrygiana op de noordelijke stations. Het is een stevige ster die maximaal 20 cm groot kan worden.
At the northerly stations we frequently catch the rigid cushion starfish, a firm starfish that is easy to distinguish due to its white spots on the orange body.

Ganzenvoet zeester//Anseropoda placenta

En tot slot nog twee soorten die we vooral in de noordwestelijke Noordzee vangen: ganzenvoet en de rode kussenzeester, de eerste de meest platte zeester die we tegenkomen, de ander de meest glanzende.
Last, but not least, two species we see in the northwestern area: Anseropoda placenta, the flattest starfish species and the Red cushion star, the glossiest.

Porannia pulvillus//Red cushion star