De laatste trek // The last haul

Het is vast bijgeloof, maar wel een goed gebruik dat je niet zegt dat je de laatste trek van de survey aan het uitvoeren bent: dat brengt ongeluk. Helaas was het ook deze keer niet te voorkomen dat iemand er over begon en haalden we alles binnen na 25 minuten (in plaats van 30). Wonder boven wonder bleek er niets aan de hand en hadden we een prachtig mooie vangst. Daarvan nu een paar foto's. We zijn tevreden na een succesvolle survey met weinig schade en vertraging en zeker de laatste vier weken heel rustig weer. Iedereen die de afgelopen zeven weken aan boord mee is geweest (bemanning, onderzoekers en waarnemers uit de visserijsector) hebben zich ingezet om de survey succesvol te laten verlopen.

It may be superstitious, but one should never say that the last haul is on. But of course someone mentioned the word during the last haul, so we stopped fishing after 25 minutes (instead of the planned 30). We were relieved to see a relative small catch with some species we hadn't caught yet in the past weeks. Below some pictures of intriguing or beautiful fish species. We're happy to finish the survey one day sooner than planned, without any serious damage or delays. All on board (crew, scientists, observers from the fishery) have worked hard to make the survey successful.

De eerste en enige zonnevis in de survey // The first and only John Dory (Zeus faber) in the survey

Van voor naar achter: rode, Engelse en grauwe poon // Front to back: tub, red, grey gurnard 

Jonge mullen // Juvenile red mullets (Mullus surmuletus)

Kwaliteitsborging // Quality assurance

Om de kwaliteit van ons werk hoog te houden hebben we een uitgebreide handleiding waarin de verschillende stappen van de werkzaamheden beschreven staan. Het is echter minstens net zo belangrijk dat we bemanning en onderzoekers gezamenlijk kritisch blijven kijken naar de materialen die we gebruiken en de manier waarop we informatie verzamelen. Het is voor de onderzoekers heel fijn dat we kunnen vertrouwen op kundige bemanning. Tijdens het vissen kunnen we schade oplopen aan het vistuig. Ook op zee is al het materiaal meestal in een oogwenk gerepareerd. Netten boeten is vakmanschap en het is noodzakelijk om genoeg mensen aan boord te hebben die dat goed en snel kunnen. Het meest intrigerende onderdeel daarvan is toch het goed wegsnijden van stukken netwerk zodat er goed geboet kan worden. 

To maintain the quality of the work, we use a detailed manual. It is at all times crucial to also stay alert during the survey if all materials are in good shape. One of the important things is the fishing gear. We rely on the crew to check and maintain the net. If there's any damage while at sea, it is mostly repaired within an instant. Repairing nets is craftmanship, so it is crucial to have sufficient people on board who are able to do that quick and good. The most intriguing part is cutting away part of the net in order to repair it thoroughly.

Wegsnijden van een stuk net om het goed te kunnen repareren // Removing part of the net to repair it properly 

Omdat we de netten maar één keer per jaar gebruiken, is het van belang om te kijken of alle onderdelen (o.a. wekkerkettingen en net) zich nog goed tot elkaar verhouden, omdat door rek en krimp de verhoudingen van het net wat kunnen wijzigen. Dat is het makkelijkste te doen als het schip stilligt. Toen we vorige week terug kwamen in Scheveningen zijn de vistuigen compleet nagelopen en heeft de bemanning gezorgd dat we maandag weer met goed afgesteld materiaal konden vertrekken.

As we use the gear only once a year, it is important to keep an eye on changes due to shrinkage/stretch during the survey. When we arrived in port last week, the crew checked all elements of the gears to make it work as good as possible.

Gijs en Arnoud controleren het vistuig // Gijs and Arnoud check the gear

Voedsel // Food

De boomkorsurvey in de Noordzee wordt niet alleen door ons uitgevoerd. We voeren de survey samen met onze Engelse, Belgische en Duitse collega's uit. Het Engelse onderzoek is al afgerond voor dit jaar, het Belgische en het Duitse onderzoek is anderhalve week geleden begonnen. We visten afgelopen maandagavond op een locatie waar onze Duitse collega's 's morgens hadden gevist. Door af en toe op dezelfde locaties op (ongeveer) hetzelfde moment te vissen, snappen de modellen beter hoe ze met de vangsten van de verschillende vistuigen om moeten gaan. 

The North Sea beam trawl survey is not only carried out by the Netherlands. England, Belgium and Germany also contribute to the survey with their vessels. Both the Belgian and the German survey started a week and a half ago. Last Monday evening, we fished on one of the locations the German survey had been sampling on Monday morning. By conducting comparative tows the models can better cope with the catches from different gears used in the survey.

Na het eten gingen wij dus vissen. We bleken ook aangeschoven te zijn bij het avondmaal van diverse platvissoorten: de magen van schol, schar en schurftvis waren helemaal vol. Omdat we wilden weten wat hun voornaamste voedsel was geweest, bekeken we de maaginhoud van een schol en van een schar. Beide waren gevuld met wormen die vaak bijna even lang waren als de vis zelf. 

So, we just had dinner on Monday. It appeared that we'd fished right at the flatfishes' dinner table as well. Plaice, dab and scaldfish stomachs were all completely stuffed with food. As we'd like to know what their main food at that location was, we decided to have a look at some stomachs. Both plaice and dab had been eating polychaetes and other worms, often as long as themselves. 

Schar met volle maag // Dab with filled stomach

De nog dichte maag met de inhoud duidelijk te zien // The stomach, content clearly visible

Enorme wormen // Very long polychaetes

Schol met volle maag // Plaice with filled stomach

De nog dichte maag met de inhoud duidelijk te zien // The stomach, content clearly visible

Detail van de maaginhoud // Detail of the stomach content

Variatie in vormen en kleuren // Variety in shapes and colours

Voor wie denkt dat de beesten in de Noordzee allemaal grijs, bruin of grauw zijn: dat is niet zo. Het is ook niet zo dat alle vissen dezelfde vorm hebben -laat staan de verschillende soorten zeesterren. In blogs uit eerdere jaren hebben we daar al wat voorbeelden van laten zien, maar bij deze nog wat plaatjes die de variatie in vorm en kleur illustreren.

One may think that the fauna in the North Sea is not very colourful. As you may have seen in previous blogs this is not always the case. In this blog some pictures of the variety in shapes and colours.

Snotolf, pitvis en grauwe poon // Lumpsucker, common dragonet and grey gurnard

Twee sponzen (Polymastia sp.), één anemoon (Urticina sp.) en 1 zeester (Hippasteria phrygiana)//
Two sponges (Polymastia sp.), one anemone (Urticina sp.) and 1 starfish (Hippasteria phrygiana)

De soort die 'variatie in vorm en kleur' tot in de perfectie beheerst is de kleine achtarm (Eledone cirrhosa). We moeten ze goed in de gaten houden, want ze hebben neiging tot ontsnappen uit manden, bakken en emmers. Ze kunnen door heel kleine kieren heen en voor je het weet zijn we ze kwijt. Ze veranderen ook van kleur, afhankelijk van het oppervlak of hoe comfortabel ze zich voelen.

The species that has developed 'variety in shape and colour' to the max is Eledone cirrhosa. They're flexible and move through small gaps, and change colours depending on the surface they're at, or their mood.

Kleine achtarm (Eledone cirrhosa) // Eledone cirrhosa

Maar laten we eerlijk zijn: we hebben ook minder kleurrijke vangsten. Van de week vingen we ongeveer 150 kilo purperen hartegels (Spatangus purpureus). Omdat de schaal van deze beesten net als bij andere hartegels vrij breekbaar is, gaan ze makkelijk kapot en belandt de inhoud van de beesten op de lopende band, maar ook er onder. De bemanning had er een flinke klus aan om alles weer schoon te maken, om bij de volgende trek weer 250 kilo van deze hartegels te vangen.

But let’s be fair: there are always grey, brownish catches. In the beginning of the week we caught some 150 kilos of Spatangus purpureus, a type of heart urchin. As their shell is pretty brittle, they easily break, leading to a lot of sand all over the place, as that’s what they’re mostly filled with. The crew worked hard to clean everything up. Next haul, we caught another 250 kilos of the species. 

Vangst met paarse hartegels op de bewegende lopende band //
Catch with Spatangus purpureus on the moving conveyor belt

Goede timing // Good timing

Het tweede deel van de survey heeft in totaal 72 locaties op de planning staan waar we gaan vissen, die grofweg binnen het zwart omkaderde gebied liggen. Het is vandaag niet overal even mooi weer (blauw=weinig wind --> rood=storm). De kwaliteit van de surveyresultaten hebben baat bij vissen in niet al te ruige omstandigheden: het is makkelijker om het vistuig met constante snelheid te trekken en aan de bodem te houden omdat het schip minder beweegt en het is voor de onderzoekers makkelijker om de vangst te verwerken op een rustig schip dan wanneer alles de hele tijd heen en weer schuift. Gelukkig gaven de weersvoorspellingen op tijd aan dat het flink zou gaan waaien, dus we kunnen vandaag rustig doorwerken op de stations in de witte cirkel. 

In the second part of the survey we have to cover 72 stations, more or less within the black shape. Today,  the weather was not too good in some parts of the North Sea, see below (blue=calm, red=storm). From a survey quality perspective it is beneficial to collect data in relative calm circumstances: not only is it easier to keep the fishing gear at constant speed and on the ground as the ship is not moving up and down, but for the scientists it is also easier to process the catch in the best manner as things don’t move all over the place on their own behalf. The weather forecast was clear for today, and we still had almost all stations to cover, so we chose to fish the stations in the white circle in calm weather.

De windvoorspelling voor vandaag // Today's wind forecast

Het vistuig wordt uitgezet voor de Schotse kust // Setting the gear near the Scottish coast

Voortgang van de BTS // BTS progress

De eerste drie weken van de boomkorsurvey zijn we -ondanks veel wind en mosdiertjes- goed doorgekomen. Het grootste deel van de geplande stations zijn bevist. Het is nog niet mogelijk om iets te zeggen over de hoeveelheden vis ten opzichte van voorgaande jaren, willen we hier wel een overzicht geven van wat we hebben gedaan. Op de kaart staan de posities waar in 2021 gevist is.

The first three weeks of the beam trawl survey have been quite successful, despite some bad weather conditions and loads of byrozoans. The majority of the planned stations has been sampled. Although it is not yet possible to compare the 2021 results with previous years, we'd like to show the progress up to now. The map shows the 2021 positions covered in week 31-33.

Startposities in week 31-33 2021 // Start positions in week 31-33 BTS

De survey werd op sommige momenten flink gehinderd door de grote hoeveelheid mosdiertjes (hoofdzakelijk Electra pilosa) op de bodem van de Noordzee. Er waren echter duidelijk wat plekken met heel hoge concentraties te zien, weergegeven op het kaartje hieronder. De gegevens zijn gestandaardiseerd en gemiddeld per ICES kwadrant (de vierkantjes op de kaart). De meest extreme vangst was 2000 kilo mosdiertjes in 27 minuten. 

The survey was sometimes hampered by loads of bryozons (mainly Electra pilosa) in the catch. There are some clear hotspots in the area. The map shows the average standardised catch per ICES rectangle (the squares on the map). The largest amount of Electra pilosa was 2000 kilo’s in 27 minutes fishing.

Tijdens de survey verzamelen we ook gehoorsteentjes (otolieten) van vissen. Op basis hiervan kunnen we de leeftijd van een vis bepalen, want otolieten groeien net als boomstammen: met dichtere en minder dichte ringen. De leeftijdsinformatie is cruciaal voor verder gebruik in de modellen waarmee we de hoeveelheid vis in zee schatten en voor het visserij-advies (zie: https://vistikhetmaar.nl/dossiers/bestandschatting-hoe-doe-je-dat/). In de onderstaande tabel staat van hoeveel vissen we gehoorsteentjes, individuele lengte, gewicht, sekse verzamelden. Omdat we hiervoor actief dieren dood moeten maken, vragen we voor deze handeling jaarlijks een ontheffing van de Wet op de dierproeven aan. 

We also collect earbones (otoliths) for a number of fish species during the survey. The otoliths grow as trees do: ring by ring. Through the otolith, we can identify the age of a certain fish. Fish age is a crucial parameter in the models we use for the stock assessment and fisheries advice (https://vistikhetmaar.nl/dossiers/bestandschatting-hoe-doe-je-dat/; text in Dutch, video at the end in English). The table below shows the numbers of fish of which we’ve collected otoliths, individual length, weight, sex. 

Bot          Platichthys flesus         52
Griet Scophthalmus rhombus 31
Kabeljauw Gadus morhua 25
Schar Limanda limanda         309
Schol Pleuronectes platessa 590
Tarbot Scophthalmus maximus 180
Tong Solea solea         453
Tongschar Microstomus kitt 158

Onderzoekers en vissers // Scientists and fishers

Vijftien jaar geleden waren er veel vragen vanuit de visserijsector wat we precies deden aan boord tijdens deze survey en sinds 2007 gaan er daarom waarnemers uit de visserij mee met de BTS aan boord van de Tridens. Door de COVID-19 maatregelen was dat in 2020 helaas niet mogelijk, maar dit jaar zijn er weer alle weken waarnemers mee. Nu zijn er ook vast nog veel vragen, maar er zijn ook veel gedeelde ervaringen bij gekomen. 

Up to fifteen years ago, the Dutch fishers raised many questions about the work done during the fisheries independent surveys, especially the beam trawl survey. We invited them on board Tridens and since then, fishers have been on board during the survey as observer. Still, there will be many questions, but we've also added shared experiences. 

De eerste interviews in Visserijineuws (31-08-2007) // First interviews in the Dutch Fishing news

Voor ons klinkt dit intussen normaal: 'er gaan waarnemers uit de visserijsector mee en die kijken wat we doen aan boord', maar internationaal bekeken is het bijzonder dat er waarnemers uit de visserij mee gaan op wetenschappelijke surveys. Wij vertellen onze collega’s in het buitenland hoe waardevol deze samenwerking is, en dit levert dan altijd heel veel vragen op. 

For us, 'having fishers on board during a survey' sounds pretty normal these days. In other countries this is not common practice. So we try to share our experiences in international fora, and explain the added value of this cooperation. 

Om ons verhaal eenduidig te delen, hebben we hierover afgelopen jaar een wetenschappelijke publicatie geschreven (https://doi.org/10.1093/icesjms/fsab079). Hierin beschrijven we hoe de samenwerking in zijn werk gaat, wat de waarde is van waarnemers uit het bedrijfsleven aan boord van een onderzoeksschip en wat de uitdagingen zijn. Daarnaast gaan we op basis van de artikelen in Visserijnieuws de na afloop van de survey zijn verschenen, in op de verandering in beleving van de survey vanuit de kant van de visserij. Tot slot geven we handreikingen aan onze (internationale) collega’s over hoe zij een soortgelijke samenwerking vorm zouden kunnen geven. Dit laatste doen we in de vorm van vijf uitgangspunten:

1. Durf te delen (o.a. informatie, toegang tot het onderzoeksschip en de relevante ruimtes, ervaringen en inzichten)
2. Wees helder (o.a. rollen en verantwoordelijkheden, verschillen tussen onderzoek en visserij, welke elementen van de survey zijn onveranderbaar, hoe ga je om met opmerkingen van de waarnemers);
3. Wees flexibel;
4. Wees geduldig;
5. Wees dankbaar.

De eerste vier zijn tot stand gekomen door terug te kijken op onze ervaringen in de afgelopen jaren. De vijfde hebben we heel bewust toegevoegd aan de uitgangspunten. Het is simpelweg fijn wanneer mensen interesse hebben in het werk en ook de passie voor de zee en de fascinatie voor het zeeleven delen en daar tijd en energie in willen investeren. Het is ook makkelijk om dat in de waan van de dag en de hectiek van het werk te vergeten of niet te benoemen. 

To share our experiences to everyone, we've published a paper on this cooperation (https://doi.org/10.1093/icesjms/fsab079). We describe the process of incorporating fishers in a fishery-independent survey, its benefits, and challenges. We show how perceptions about the survey changed. Allowing stakeholders behind the scenes of a survey and taking their expertise into account contributes to a more reciprocal relation in the co-production of knowledge through collaborative research and increases legitimacy. We propose guidelines for involving stakeholders without compromising the survey's and professional credibility, in short:

1. Dare to share (i.a. information, providing access to the work, experiences, insights);
2. Be clear (i.a. tasks and responsibilies, differences between fisheries and research)
3. Be flexible
4. Be patient
5. Be grateful

The first four are based on our experiences over the past years. The last element we've added to remind ourselves and others that it is special that the survey is apparently of interest to people and that they are willing to spend a week or more away from earning a living to observe the scientists' work. 

Visserijnieuws 2009 // Dutch Fishing news 2009

We hebben de publicatie opgedragen aan Wim de Boer en Wim van Densen, grondleggers van de huidige samenwerking tussen visserij en onderzoek. Ze zijn beiden in 2020 overleden en hebben allebei een belangrijke rol gespeeld in het wederzijdse begrip en de samenwerking tussen vissers en onderzoekers. Zonder hun inzet hadden wij het stuk niet kunnen schrijven.

We've dedicated the paper to fisher Wim de Boer and our former colleague Wim van Densen. Both passed away in 2020 and were true ambassadors for research collaboration amongst their peers. They worked tirelessly on bridging the gap between fisher and scientific knowledge. They changed the mind-sets of fishers and scientists and are the founding fathers of our ongoing collaboration.

Roggen taggen/ Tagging rays

Tijdens de BTS reizen worden dit jaar blonde en gevlekte roggen door Eleanor Greenway voorzien van Data Storage Tag (DST). De tag zal maximaal 720 dagen de diepte en temperatuur registreren en geeft dus een beeld want waar de rog is geweest. Daarna laat de tag zelf los en komt deze naar het oppervlakte gedreven. Hierna is Eleanor afhankelijk van vissers en mensen die deze tags wellicht vinden en terug sturen. Wanneer je een DST vindt, neem dan contact op via: elasmo@wur.nl

During the BTS survey this year, Eleanor Greenway will be busy tagging blonde and spotted rays with Data Storage Tags (DST). The tag stays on the ray for up to 720 days to measure depth and temperature data, and provides information . After this time, the tag ‘pops-off’ to the waters surface. Eleanor is then dependent on fishers and other people who find these tags to send them back so the data can be collected. When you find a DST, please contact: elasmo@wur.nl

data storage tag (DST)

Vorige week zijn de eerste drie gevlekte roggen kunnen voorzien van een tag. Maar hoe werkt dit eigenlijk? Op het moment dat wij een gevlekte of blonde rog vangen, plaatsen we deze zo snel mogelijk in een bak met vers zeewater. Roggen met een lengte van boven de 50 cm (gemeten van neus tot einde staart), mogen worden voorzien van een tag. We bepalen eerst het geslacht, lengte en het gewicht. Hierna plaatst Eleanor de tag. 

 Last week three spotted rays have been tagged. But how does it actually work? When we catch a blonde or spotted ray we put them in a container with fresh seawater as soon as possible. Only rays with larger than 50 cm (measured from the tip of the nose to the end of the tail) may be tagged. Before the ray is tagged we first measure the length, weight and sex of the individual. After that, Eleanor tags the ray.

Eleanor brengt de tag aan // Eleanor tags the ray

Het bevestigen van de tag vraagt enige precisie, hiervoor is Eleanor getraind en bevoegd. Nauwkeurig prikt ze met twee holle naalden (ontsmet in jodium) precies langs de ruggenwervel in de staart. Hierna plaats ze twee ijzerdraadjes voorzien van een rubberen bescherming met 4 gele registratienummers met daaraan vast de DST (de tag die eruit ziet als een oranje dobber). Het rubber aan de onderzijde en bovenzijde is ter bescherming van de huid van de rog. Het ijzerdraad wordt aangedraaid met een tang, zodat de tag niet meer los kan komen. Hierna maakt ze een foto van het volgnummer en de tag. Daarna gaat de rog zo snel mogelijk weer de kuip in, om bij te komen.

The placement of the tag needs a degree of training and precision, for which Eleanor is qualified. Two hollow needles (disinfected in iodine) are used to pierce the muscle tissue either side of the vertebrae in the tail. The tags are then attached to the ray with the use of a stainless steel wire which passes through a rubber plate when passed through the hollow needles. An additional rubber plate is placed on the other side protecting the ray. The DST is held in place with 4 yellow peterson discs (the DST looks like an orange float). The tag is secured by turning rounds in the remaining length of wire. Once the tagging procedure is complete we take a photo of the ray with the tag number, then the ray is put back in the container of sea water to recover.

De spullen die nodig zijn om de rog van de DST te voorzien: jodium, schaar, pincet, data storage tag, holle naald, twee tangetjes // Tagging equipment: iodine, scissors, tweezers, data storage tag, needles, two pliers

De gemerkte rog // The tagged ray

Na ongeveer 10-15 minuten wordt de rog teruggezet. Het schip vermindert vaart en om het hoogteverschil van het schip te overbruggen laten we de rog in een mand aan een touw langzaam zakken tot het wateroppervlak. Vervolgens glijdt de rog terug het water in. 

After roughly 10-15 minutes the ray is released. The ship lowers its speed and to bridge the gap to the water, we place the ray in a basket which is lowered off the side of the ship to the water surface. The ray is then gently released back onto the sea.

Terugzetten van de rog // Releasing the ray

Blauwe wijting en harig mosdiertje // Blue whiting and Electra pilosa

Dinsdag verwerken we de vangst van zes trekken. De visvangst bestaat voornamelijk uit, schol, schar, schurftvis, dwergtong, tong, tongschar en grauw poon. Het benthos monster bevat vooral kamster, zeester slangster, gewone zwemkrab, blauwpoot zwemkrab, fluwelen zeemuis en wat heremietkreeft. Bij een van de laatste trekken vangen nog een bijzondere soort voor de zuidoostelijke Noordzee: een blauwe wijting (Micromesistius poutassou)! Dit is een soort die hoofdzakelijk in de diepere delen van de Atlantische oceaan voorkomt, op de rand van het continentale plat) en waar we jaarlijks in maart-april onderzoek naar doen (http://bluewhitingsurvey.blogspot.com/). Het is dus een verrassende vangst in de ondiepere delen van de zee (20-50 meter).

Tuesday we fished and processed six hauls. The catch contained plaice, dab, scaldfish, solenette, sole, lemon sole and grey gurnard. The benthos sample contained sea stars (Asterias rubens), sand sea stars (Astropecten irregularis), swimming crab (Liocarcinus holsatus), harbour crab (Liocarcinus depurator), sea mouse (Aphrodita aculeata) and some hermit crabs (Pagurus bernhardus). In one of the last hauls we caught a special species for the shallow southeastern North Sea: a blue whiting (Micromesistius poutassou). This species lives normally in the deeper areas in the Atlantic ocean, on the shelf edge. Every year, we conduct a survey on blue whiting: http://bluewhitingsurvey.blogspot.com/.

blauwe wijting // blue whiting

Op woensdag beginnen we de eerste trek met een mand schol een paar tongen en wat tarbotjes. De eerstvolgende trek die omhoog komt, blijkt vol te zijn gelopen met harige (kant)mosdiertjes (Electra pilosa). Deze spoelen ook in grote hoeveelheden aan op het strand, de laatste tijd op de Waddeneilanden (zie o.a. WadWeten | Een tapijt van harige mosdiertjes - Leeuwarder Courant (lc.nl)), maar eind 2020 al langs de Hollandse kust, dus het is niet vreemd dat die in de vangst verschijnen. De vangst uit het stuurboord net  bevat maar liefst 2000 kg stinkende mosdiertjes. De trek erna besluiten we samen met de bemanning om de trekduur te halveren naar 15 minuten. Helaas mocht dit niet baten, beide kanten zijn nogmaals volgelopen met mosdiertjes. De bemanning krijgt de netten niet aan dek en dus besluiten we de netten overboord los te gooien.

On Wednesday the first haul contained one basket of plaice, a few sole and some small turbot. The haul that followed, looked full with bryozoan Electra pilosa. The species has been washed ashore since November 2020 till now, so it is no real surprise we catch it as well. The starboard side contained at least 2000 kg Electra pilosa. The haul after, we decided with the crew to half the time of the haul to 15 minutes. Unfortunately, this didn’t work out as planned. Both sides were again full with bryozoans. We decided to once again empty the nets overboard.  

Harig (kant)mosdiertje op de lopende band I // Electra pilosa on the conveyor belt I

Harig (kant)mosdiertje op de lopende band II // Electra pilosa on the conveyor belt II

Zandkastelen bouwen/ building sand castles

De boomkorsurvey (BTS) 2021 is deze week weer van start gegaan. Maandag zijn we na de laatste afstellingen van één van de hoofdmotoren (gerepareerd tussen de haringsurvey en de boomkorsurvey) en vervolgens een korte proefvaart vertrokken. De eerste trek vindt plaats voor de kust van IJmuiden. De meesten van ons weten inmiddels dat dit gebied berucht is om zijn zeesterren (blog 2019). Vol goede moed wordt de trek gestart, na 14 minuten ziet de schipper op de krachtmeters de tonnage van de netten oplopen. "Halen!", wordt er geroepen. Het wordt snel duidelijk dat we toch iets zwaars hebben geschept. Zouden het dan weer die grote zeesterren zijn? Terwijl de bemanning aan dek gaat om de netten binnen te halen, maken wij ons beneden op het verwerkingsdek klaar voor de eerste trek van de BTS-survey. Het luik van het achterdek gaat open, de schaduw van de bakboord kuil valt over het luik, het net wordt geopend......geen zeesterren. Zand, enorm veel zand, met allemaal strandschelpen (Spisula sp.) er in begraven. Niet eerder zagen we zoveel zand uit het net komen. Een goed begin is een half zandkasteel.... Helaas kunnen we de vangst van dit net hierdoor niet verwerken en besluiten we de vangst over de lopende band door te draaien zodat die direct weer overboord gaat. Het stuurboord net zit dusdanig vol dat de bemanning het net moet opensnijden om al het zand uit de netten te krijgen. Al met al begon de survey van 2021 dus net zoals die van 2020 eindigde: met een ongeldige trek.

Zand op de lopende band I// Conveyor belt filled with sand I

Zand op de lopende band II// Conveyor belt filled with sand II

After fine-tuning on of the engines (repaired between the herring survey and beam trawl survey) and a short test cruise, the beam trawl survey (BTS) 2021 has started. On Monday the first haul took place near the coast of IJmuiden. Most of us knew that this area is known for the abundant sea stars (blog 2019). With good spirit we started the first haul of the day, however, after 14 minutes the equipment showed an increase in tonnage within in the net. According to the skipper the nets needed to come up. It became clear to us, that the nets might have scooped something up. Could it be sea stars? Hopefully not. While the crew was hauling in the nets, we prepared ourselves on the processing deck. The hatch of the deck opened, the first net rose above it and the crew opened the net. No sea stars. Just sand, loads of sand with clams (Spisula sp.) in it. We couldn't process this amount of sand and come up with reliable data, so we decided to use the conveyer belt to transport it back into the North Sea. The starboard net contained even more sand, so the crew had to open it overboard. And so, the 2021 survey started as the 2020 survey ended: with an invalid haul.

Poging om het zand uit het stuurboordnet te laten spoelen // Trying to get rid of the sand in the starboard net.
[Photo credits: Thomas Smith]